Evropsko prvenstvo 2008.
Ponovo je posle uspešno organizovanog Evropskog prvenstva 2000. godine, UEFA organizaciju završnog turnira poverila dvema susednim zemljama, a ovoga puta, priliku da po prvi put organizuju takmičenje dobile su susedne Švajcarska i Austrija.
Ovakva odluka, ponovo je promenila kvalifikacioni sistem, u kome po prvi put nije bilo plej-of utakmica za popunu mesta na završnom turniru.
Sada već ustaljenih 50 nacija, bilo je podeljeno u sedam kvalifikacionih grupa, gde je u šest bilo smešteno sedam timova, dok je jedna grupa obuhvatala čak njih osam, a iz kojih su dve prvoplasirane selekcije pored zemalja domaćina dobijale priliku da se nađu na završnom turniru.
Među šesnaest selekcija nalazile su se Švajcarska, Austrija, čiji je ovo bio debi, baš kao i Poljske, koja je uspešno zatvorila ciklus kvalifikacija, dok su preostali učesnici bili još i Portugal, Italija, Francuska, Turska, aktuelni šampion, Grčka, Češka, Nemačka, Hrvatska, Rusija, Španija, Švedska, Rumunija i Holandija.
Šesnaest timova bilo je ponovo raspoređeno u četiri grupe sa po četiri tima, dok je finalni turnir ovoga puta bio odigran od sedmog do dvadeset devetog juna u osam gradova, po četiri iz obe države organizatora turnira.
Kroz takmičenje u grupi A, put ka nokaut fazi takmičenja pronašli su Portugal i Turska, dok je uz Češku, takmičenje u grupi završio i organizator turnira, selekcija Švajcarske.
Grupnu fazu ispadanjem okončao je i drugi organizator, selekcija Austrije, koja je baš kao i drugi debitant, Poljska, ostala u grupi B iza Hrvatske i Nemačke.
Iznenađenje u grupi C, predstavljala je eliminacija Francuske, uz koju je ispala i Rumunija, dok su Holandija i Italija nastavila dalje učešće. Grupa D, donela je rutinsko izdanje selekcije Španije, iza koje je na drugom mestu grupe ostala selekcija Rusije, dok je kraj došao za selekcije Švedske i Grčke, koja nakon senzacije od pre četiri godine nije obezbedila priliku da nastavi da brani trofej.
Četvrtfinalni mečevi, odigrani su u Bazelu i Beču, gde je tokom četiri dana fantastičnog fudbala viđen rasplet nokaut faze takmičenja.
U prvom četvrtfinalnom duelu, selekcija Nemačke je rezultatom 3:2 slavila protiv Portugala, dok je sutradan meč Hrvatske i Turske doneo veliku dramu, nakon koje je posle 1:1 u produžecima, Turska ostala fokusiranija, te na penalima slavila 3:1.
Na drugoj strani žreba, Rusija je napravila iznenađenje pobedivši Holandiju nakon produžetaka sa 3:1, a sve je stalo u veliki derbi, u kome nakon što posle 120 minuta fudbala nisu bili viđeni golovi, Španija uspeva da nakon jedanaesteraca eliminiše Italiju, rezultatom 4:2.
U polufinalnim susretima Nemačka uspeva da zaustavi senzaciju Turske, pobedivši 3:2, dok je Španija u još jednom rutinskom izdanju uspela da dokaže kvalitet, slavivši protiv Rusije sa 3:0.
Finalni duel Evropskog prvenstva 2008. godine, bio je održan u Beču, na “Ernst Hapel” stadionu, na kome je Španija minimalnim rezultatom uspela da savlada Nemačku i tako osvoji drugu titulu šampiona Evrope u svojoj fudbalskoj istoriji.
Španija je tako postala tek drugi tim koji je titulu osvojio pobedivši sve mečeve u grupi i tek drugi tim koji je do titule došao bez poraza na čitavom turniru, izjednačivši se tako sa Nemačkom iz 1996. godine.
Evropsko prvenstvo 2012.
Jasno je da su nakon Belgije i Holandije, odnosno Švajcarske i Austrije utemeljeni uslovi za organizaciju takmičenja u dve države, pa kao što je bio slučaj i sa prethodnim izdanjem, organizacija četrnaestog Evropskog prvenstva u fudbalu ponovo spada na dve susedne zemlje, Poljsku i Ukrajinu.
Pošto je organizacijom Evropskog prvenstva 1996. utemeljeno da se na završnom turniru nalazi šesnaest selekcija, sve ostale promene u organizaciji takmičenja dolazile su putem kvalifikacionog ciklusa, koji je i pred ovo Evropsko prvenstvo bio promenjen.
Sada je rekordan broj od 51 nacije, bio podeljen u devet kvalifikacionih grupa, od čega je šest grupa činilo po šest timova u svakoj, a preostale tri brojale su pet selekcija.
Takođe, ponovo su uvedene plej-of utakmice, zbog čega su samo prvoplasirani timovi imali siguran put na završni turnir, dok je i najbolja drugoplasirana ekipa imala tu privilegiju, dok je preostalih osam drugoplasiranih ekipa učešće moralo da potraži kroz pomenuti plej-of.
Pored Poljske i Ukrajine, koja je kao organizator turnira dobila priliku da debituje, učešće na završnom turniru obezbedile su i selekcije Nemačke, Rusije, Italije, Francuske, Holandije, Grčke, Engleske, Danske i Španije, koja je osvojila poslednju kvalifikacionu grupu i dobila priliku da brani titulu osvojenu četiri godine pre, dok je kroz plej-of, poslednja četiri mesta bilo obezbeđeno za Hrvatsku, Češku, Portugal i Republiku Irsku.
Timovi su ponovo bili podeljeni u četiri grupe sa po četiri tima, dok je finalni turnir ovoga puta odigran od osmog juna do prvog jula, sa organizacijom od po četiri grada u obe zemlje domaćina.
Ni drugi put Poljska nije imala uspeha, gde je zajedno sa Rusijom završila takmičenje u grupi A, iz koje su dalje prošli Češka i Grčka.
Grupu B obeležio je katastrofalan nastup Holandije, koja je ovo takmičenje završila bez boda, dok je Danska takođe ispala, a perfektna Nemačka uz Portugal uspeva da nastavi dalje.
Bez velikih problema, aktuelni šampion, Španija, uspeva da lako dođe do nokaut faze, zajedno sa Italijom, sa kojom je takmičenje u grupi C završila ispred Hrvatske i Republike Irske.
Ponovo, ni drugi domaćin ne uspeva da se dokopa nokaut faze, već sa po tri osvojena boda, Ukrajina i Švedska ispadaju iz grupe D, iz koje dalje u četvrtfinale prolaze Engleska i Francuska.
Na jednoj strani četvrtfinalnog žreba, Španija je rutinski slavila protiv Francuske sa 2:0, dok je Portugal minimalnim rezultatom bio bolji od Češke Republike. Daleko veća drama, viđena je na drugoj strani žreba, gde je Nemačka ipak opravdala ulogu favorita, pa ovoga puta zaustavila Grčku pobedom od 4:2, dok je derbi četvrtfinalne faze bio odigran između Engleske i Italije.
Kako je meč bio završen bez golova, ponovo su penali presudili selekciji Engleske, koja je ovoga puta eliminisana rezultatom 4:2.
Ni u prvom polufinalnom duelu nije bilo golova u susretu država sa Pirinejskog poluostrva, ali je Španija ostala motivisanija i sa 4:2 nakon penala slavila protiv Portugala, dok je u drugom polufinalu, Italija zasluženo slavila protiv Nemačke 2:1.
Finale je bilo zakazano na Olimpijskom stadionu u Kijevu, a dok smo očekivali spektakl, dočekali smo debakl u kome Italija biva poražena od Španije 4:0, čime Španija postaje prva nacionalna selekcija koja je Evropsko prvenstvo osvojila dva puta u nizu, zaokruživši sve sa osvajanjem Svetskog prvenstva 2010. godine, podigavši tako tri velika trofeja u nizu, a treći put u istoriji i Evropsko prvenstvo!
